W dniu 22 września br. w bialskim kościele Opatrzności Bożej odbyła się Eucharystia w intencji pacjentów, pracowników, współpracowników i lekarzy Beskidzkiego Centrum Onkologii im. Jana Pawła II.
Mszę świętą koncelebrowaną sprawował ks. biskup Piotr Greger, a wraz z nim przy ołtarzu modlili się księża: Szczepan Kobielus- duszpasterz „Apostolstwa Chorych”naszej diecezji, Wojciech Olesiński – kapelan szpitalny, Tomasz Sroka – wikariusz.
Zwracając się do wiernych ks. biskup Piotr powiedział; „ Człowiek jest z natury istotą społeczną, a to oznacza, że nie żyje w świecie sam, ale razem z innymi; żyje dla innych, ale jednocześnie sam czerpie z bogactwa, doświadczenia i pomocy drugiego człowieka (w ten nurt życia doskonale wpisuje się posługa pracowników służby zdrowia; dziś modlimy się w intencji wszystkich, którzy stanowią środowisko Beskidzkiego Centrum Onkologii). Człowiek nie znosi osamotnienia, czuje się wtedy zagubiony, nie jest zadowolony. Czasami jednak sam skazuje się na takie osamotnienie przez skrajnie indywidualistyczne podejście do życia, przez zamknięcie się we własnej skorupie egoizmu. Dzieje się tak również i wtedy, gdy do danej wspólnoty wnosi wszystko, co jest w nim powodem wewnętrznego rozdarcia. Pragnie być z innymi i dla innych, a jednocześnie okazuje się niezdolny do tworzenia harmonii i jedności; zamiast budować – niszczy; zamiast łączyć – zaczyna dzielić. Dzisiejsze słowo Boże – we wszystkich trzech czytaniach – wskazuje na postawy ludzkie, które u samych korzeni niszczą życie wspólnoty, ukazując społeczny wymiar grzechów osobistych. Spróbujmy odczytać to przesłanie w taki sposób, abyśmy dokonali swoistego rachunku sumienia z naszego podejścia do życia, abyśmy w większej zgodzie, klimacie wzajemnego zrozumienia i w duchu solidarności patrzyli na nasze odniesienia do bliźnich, a przez to czuli się bardziej odpowiedzialni za te grupy czy zespoły, w których przyszło nam żyć, począwszy od wspólnoty rodzinnej. Treść dzisiejszej Ewangelii nie pozostawia cienia wątpliwości. Oto uczniowie Chrystusa posprzeczali się między sobą o to, kto z nich jest największy. To przekaz mówiący o tym, że główną przeszkodą w budowaniu zgody międzyludzkiej jest pycha, czyli skłonność, chęć, czasem pragnienie, wynoszenia się ponad innych, żądza niezdrowego, a nawet wręcz chorobliwego porównywania się z innymi. Pycha zawsze jest najpierw grzechem przeciwko Bogu, bo to ona sprawia, że człowiek chce siebie samego postawić w miejscu Boga. Pycha istnieje także w relacjach międzyludzkich. Wyraża się ona w niezdrowych ambicjach, niekiedy w maniakalnej wręcz chęci wywyższania siebie, często także za cenę poniżania i upokarzania innych. Przejawia się także w próżności, w chęci popisywania się przed innymi, w pragnieniu imponowania innym czy w nieustannym podkreślaniu własnych możliwości, zasług, zdolności czy kompetencji, pełnionego urzędu czy zajmowanego stanowiska. Pycha, zazdrość, kłótliwość – ileż jeszcze innych postaw niszczy relacje międzyludzkie i niemal wszystkie obszary ludzkiej egzystencji. Na jedną z nich zwraca dziś uwagę natchniony autor Księgi Mądrości, mówiąc o przewrotnym eliminowaniu z życia społecznego ludzi niewygodnych: Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego, bo nam niewygodny: sprzeciwia się naszym sprawom, zarzuca nam łamanie prawa, wypomina nam błędy naszych obyczajów . Czyż nie z podobnych przyczyn wyrastają dziś powszechne i popularne zjawiska: niszczenie autorytetów i w ich miejsce kreowanie sztucznych idoli, pomówienia i oszczerstwa, nieuczciwość i afery, niedopuszczanie pewnych ludzi do tego, aby mieli wpływ na kształt życia społecznego? Tam, gdzie życie społeczne jest znieprawione, zbudowane na korupcji czy układach, tam człowiek sprawiedliwy i z zasadami traktowany jest jak intruz i staje się prędzej czy później niewygodny. Prędzej czy później staje się wyrzutem sumienia wskazującym na to, że pomimo wszystkiego można żyć inaczej, budować przyszłość na zdrowych zasadach sprawiedliwości i miłości z poszanowaniem prawa moralnego. Odczytujemy przesłanie dzisiejszego słowa Bożego w kontekście trwającego od dwóch dni w naszej diecezji Tygodnia z Ewangelią (Słowo nad wyraz). To kolejna szansa stanowiąca wezwanie, abyśmy mocno wzięli sobie do serca zasady budowania we współczesnym świecie zdrowych i odpowiedzialnych wspólnot opartych o trwałe fundamenty Ewangelii. Bądźmy wszyscy krzewicielami ewangelicznej drogi pokory i miłości przepełnionej duchem służby. Niech nas nie przerażają problemy, które wciąż przynosi codzienność, ale odczytujmy je w kategoriach mobilizacji do jeszcze większego i bardziej intensywnego wysiłku. Niech on zaowocuje postawą służebności wobec Pana Boga i dla dobra drugiego człowieka”.
Na zakończenie Eucharystii ks. biskup Piotr udzielił błogosławieństwa małym dzieciom, mamą oczekującym potomstwa. Z tytułu modlitw przez stawiennictwo św. Rity przypadających w tym dniu, ks. biskup Piotr pobłogosławił róże św. Rity.
