Liturgii Wielkiej Soboty w dniu 19 kwietnia br. w bielskiej katedrze przewodniczył ks. biskup Roman Pindel wraz księżmi katedralnymi na czele z ks. proboszczem Antonim Młoczkiem i w-ce rektorem Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej w Krakowie ks. Jackiem Moskalem.
W wygłoszonej homilii ks. biskup Roman powiedział m in.:
„Dziś usłyszeliśmy wzorcowe głoszenie o zbawieniu, a jest nim po prostu, co przed chwilą usłyszeliśmy. Czytania biblijne ułożone w taki sposób stanowią konspekt czy gotowy bryk dla przedstawienia chrześcijańskiej nauki o zbawieniu. Należałoby zapytać, dlaczego właśnie dziś słyszymy taki zestaw czytań? Biorąc pod uwagę całość tej wyjątkowo długiej liturgii, możemy odpowiedzieć: Byśmy sobie uświadomili, że należymy do ludzi najbardziej szczęśliwych na świecie. Dlatego, że to Bóg każdego z nas wybrał, abyśmy byli zbawieni. Ze swej strony uczynił już wszystko, co roku dowiadujemy się, co teraz każdy ze swej strony musi zrobić, by Bóg mógł spełnić swoje największe pragnienie, byśmy mogli być z Nim na zawsze w miłości i pokoju. Zbawienie jest w stanie pojąć i pragnąć człowiek, który uznaje Boga jako Boga, a nie bożka, z którym można się targować, przekupywać, oszukiwać. Bóg zaś jest Panem świata i Panem dziejów. Człowiek istnieje, ponieważ Bóg chciał, by istniał i żył na zawsze, aby mógł z człowiekiem się dzielić, kochać go i obdarować szczęściem pełnym, najlepszym, niczym niezagrożonym i na zawsze. Bóg więc zarówno powołał do istnienia świat, a człowieka umieścił na szczycie całego stworzenia, ale także tylko Bóg może go wybawić od każdego zła i już tego dokonał. Wiara w to, że Jezus zmartwychwstał rodzi się w sercach uczniów Jezusa w oparciu o słowa zapowiadające cierpienia i śmierć Sprawiedliwego za grzechy, a także w oparciu o świadectwo tych, którym ukazał się żywy Jezus, a także o świadectwo tych, którzy widzieli grób pusty. Wiara w to, że Jezus powstał z martwych i żyje, było najważniejszą treścią przekazywaną przez uczniów Jezusa, którzy wcześniej byli słuchaczami Jego nauk, widzieli Jego cuda, wiedzieli o Jego męce i śmierci, ale też im On się ukazywał po zmartwychwstaniu, przekonywał o sensie wydarzeń wskazując na Pisma, które zapowiadały Jego śmierć i powstanie z martwych oraz dokonane przez Niego zbawienie. Odważne głoszenie o zbawieniu przez wiarę w Jezusa Zmartwychwstałego, oparte o zapowiedzi proroków i o naoczne świadectwo uczestników wydarzeń Wielkiego Tygodnia mogły przekonać pierwszych żydowskich słuchaczy, choć wciąż przeciwnicy Jezusa występowali przeciw temu, co głosili apostołowie. Do zbawienia i życia pojedynczego człowieka odnosi się najbardziej fragment czytanego dziś Listu do Rzymian. Zmartwychwstanie Chrystusa ma wpływ na życie tego, który uwierzył w Jezusa i przyjął chrzest. Przyjęcie chrztu stanowi pogrzebanie z Chrystusem, aby móc zmartwychwstać, jak On jako pierwszy powstał z martwych. Już teraz ochrzczony stał się wolny od grzechu i ma w sobie życie wieczne. Gdy upadnie, może powstać i pojednać się z Bogiem. Chrzest jednak stanowi stałe wyzwanie, by już nie popadać w grzech, ale żyć wciąż zjednoczony z Bogiem. Dlatego, po takim przedstawieniu, kim jesteśmy, jaki jest nasz status oraz jak bardzo jesteśmy wybrani i obdarowani przez Boga, czas na to, by podjąć decyzję odnośnie przyszłości. Dla niej zaś najważniejsze, co zrobimy z danym nam za darmo zbawieniem i życiem Bożym, a co wyraża się w tym, co chcemy zrobić z łaską chrztu. Dlatego to raz do roku postanawiamy we wspólnocie Kościoła, by trwać w łasce, wyrzekać się złego i jego wpływów, a zmierzać coraz bardziej zdecydowanie do życia świętego i zorientowanego na Boga. W ten sposób odpowiadamy na słowo Boże, którego obfitość do tego prowadzi”.
Wielka Sobota kończy Triduum Paschalne. To ostatni z trzech dni przygotowujących chrześcijan do święta Zmartwychwstania. To nadal moment zadumy, wyciszenia i pokornego oczekiwania na ponowne nadejście Chrystusa. W Wielką Sobotę w kościele katolickim (tak samo jak w Wielki Piątek) nie odprawia się Mszy świętej. Zgodnie z tradycją ten dzień kończy się po zmroku. Wieczorem celebruje się więc liturgię Wigilii Paschalnej, ale jest ona zaliczana już do obchodów wielkanocnej Niedzieli Zmartwychwstania. Wigilia Paschalna to liturgia sprawowana w noc Zmartwychwstania. Chociaż fizycznie uroczystości odbywają się w sobotni wieczór, są one zaliczane już do niedzielnego świętowania. Skąd te rozbieżności? Zgodnie z symboliką żydowską, po zmierzchu rozpoczyna się już nowy dzień. To najważniejsza część trzydniowego Triduum Paschalnego.
Uroczystość rozpoczyna się od Liturgii Światła, podczas której odbywa się poświęcenie ognia. Ta część celebracji sprawowana jest przed kościołami. Później następuje Liturgia Słowa. W tym dniu odczytywanych jest aż 8 fragmentów Pisma Świętego. Po ostatnim czytaniu ze Starego Testamentu, uderza się we wszystkie dzwony. Kolejną częścią jest Liturgia Chrzcielna, podczas której odbywa się poświęcenie wody, a także udzielenie sakramentu chrztu. Następnie celebrowana jest Liturgia Eucharystyczna, podczas której uczestnicy przyjmują Ciało Chrystusa. Zakończeniem Wigilii Paschalnej może być uroczysta procesja rezurekcyjna. Ma ona obwieszczać triumf Chrystusa nad śmiercią i jego zwycięstwo nad szatanem. W niektórych parafiach tę część świętuje się jednak podczas wielkanocnego poranka – procesja rezurekcyjna odbywa się przed poranną Mszą w niedzielę.
Liturgię Wielkiej Soboty zakończyła procesja wokół katedry, po której ks. biskup Roman udzielił licznie zebranym wiernym uroczystego błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem.
W dniu Wielkiej Soboty od godzin porannych wierni kościoła katolickiego w skupieniu adorują Chrystusa, złożonego jeszcze w grobie. Zgodnie z tradycją, przy Grobie Pańskim czuwają harcerze, ministranci, a także strażacy. Symbolizują oni strażników, którzy pilnowali grobu Jezusa, aby uczniowie nie mogli wykraść jego ciała. Wielka Sobota to dzień żałoby. W kościołach tradycyjnie święci się pokarmy. W koszyczku wielkanocnym musi znaleźć się: wędlina, sól oraz pieprz, jajko, baranek, chleb, a także ciasto. Każdy z pokarmów ma swoją symbolikę, a wszystkie poświęcone produkty spożywa się podczas śniadania w Wielką Niedzielę.
Autor: M.Szpak
