W dniu 7 grudnia br. ks. biskup Roman Pindel ustanowił kościół św. Mikołaja w Pierścu sanktuarium Świętego Mikołaja.
Uroczystej koncelebrowanej Eucharystii przewodniczył ks. biskup Roman Pindel wraz ks. prał. Stanisławem Morawą -wikariuszem biskupim ds. sanktuariów; ks. Piotrem Hoffmannem- dyrektorem Wydziału Duszpasterstwa Ogólnego, księża kustosze i diecezjalni wychowawcy seminarzystów; ks. Bogusław Kastelik, ojciec duchowny WSD w Krakowie; ks. Tomasz Związek, dyrektor Domu Księży Emerytów; byli proboszczowie Pierśćca: ks. Jerzy Horzela i ks. Zbigniew Paprocki oraz księża z pobliskich dekanatów naszej diecezji.
Prośbę o ustanowienie sanktuarium przedłożył ks. biskupowi Romanowi proboszcz ks. Sebastian Rucki. Przypomniał o wielowiekowej tradycji, nieprzerwanym kulcie oraz licznych świadectwach łask i uzdrowień. Jako dowody przyniesiono m. in. Księgę Cudów oraz Księgę Pielgrzymów, w której odnotowane zostały odwiedziny wiernych z Polski i zagranic. Ks. biskup Roman Pindel, spełniając prośby wiernych i duszpasterzy, wydał dekret ustanawiający Sanktuarium św. Mikołaja w Pierśćcu, zgodnie z kan. 1230 Kodeksu Prawa Kanonicznego. Wraz z tym aktem wierni zyskali możliwość uzyskania odpustu zupełnego: w uroczystość św. Mikołaja (6 grudnia) lub w niedzielę najbliższą tej dacie, raz w roku w dowolnie wybranym dniu, gdy pielgrzym przybywa w ramach zorganizowanej pielgrzymki. Warunkiem jest spełnienie zwykłych praktyk odpustowych: spowiedzi, Komunii św., modlitwy w intencjach papieża oraz wykluczenia przywiązania do grzechu.
Dekret sanktuarium, odczytany został podczas liturgii przez ks. prał. Stanisława Morawę, wikariusza biskupiego ds. sanktuariów, który otwiera drogę do korzystania z przywileju odpustów. Kustoszem miejsca został – zgodnie z tradycją – miejscowy proboszcz. Podczas uroczystości ks. Sebastian Rucki złożył uroczystą przysięgę, trzymając dłonie na księdze Ewangelii. Ślubował: wiernie strzec sanktuarium i cudownej figury, roztaczać troskę nad pielgrzymami, propagować przykład dobroci św. Mikołaja i z wiarą zanosić do Boga prośby wiernych. Homilię wygłosił ks. biskup Roman, który zwracając się do wiernych powiedział m. in:
„Bóg jest dobry, o czym przekonują się najczęściej ludzie, gdy proszą. Nie ma wątpliwości, że Bóg jest dobry, kiedy człowiek widzi, że stało się dokładnie tak, jak prosił na modlitwie. Bóg okazuje się jedynym dobrym, gdy wysłuchuje w sytuacji beznadziejnej albo pomaga w sprawie ważnej i pilnej. Jednak nie zawsze człowiek zauważy, że Bóg jest dobry, kiedy odpowiada na modlitwę inaczej, niż wyobrażał sobie proszący. Znakiem dobroci Boga są także liczne miejsca takie jak sanktuaria czy ośrodki pielgrzymkowe. W tych miejscach daje nieraz najpierw objawienie, przekazywane przez Jezusa, Maryję czy świętych. W przekazywanych orędziach dostrzegamy wielką troskę Boga o ludzi w ich sytuacji, aby przyjęli wezwanie do nawrócenia i podjęli pokutę, by po doznaniu przemiany życia stali się żywym świadectwem dobroci Boga. Dokonujące się w tych miejscach znaki oraz cuda wciąż potwierdzają, że Bóg miłuje to miejsce i ludzi, którzy tu przybywają. Przejdźmy wreszcie do tego, że Bóg okazuje swoją dobroć przez ludzi, którzy chcą być miłosierni jak Ojciec niebieski i według wskazań Jezusa dawać, wsparcie biednym, potrzebującym czy bezradnym, nie oczekując pochwały od innych czy nagrody na ziemi. Tak okazywał miłosierdzie potrzebującym św. Mikołaj z Miry, ukrywając swój udział w czynieniu dobra, by obdarowani przez niego mogli tylko Bogu dziękować, bo przecież Bóg na pewno jest dobry. Po śmierci św. Mikołaj został pochowany w mieście, w którym był biskupem. U jego grobu w Mirze modlili się liczni pielgrzymi, aż do zajęcia tych terenów przez muzułmanów. Bazylika opustoszała, aż w roku 1087, w trakcie wyprawy krzyżowej włoscy kupcy, widząc zaniedbany już grób św. Mikołaja, wzięli jego szczątki ze sobą do Bari, gdzie wybudowano okazałą świątynię jemu poświęconą. Tam też kult wielkiego świętego rozkwitł na nowo. W średniowieczu kult św. Mikołaja tak się rozszerzył, że nie było większego kościoła, który by nie miał jemu dedykowanego ołtarza, ani dużego miasta, które by nie miał jemu poświęconej świątyni. Zobaczmy, że na Śląsku Cieszyńskim najstarszą świątynią jest rotunda św. Mikołaja na wzgórzu zamkowym w Cieszynie, zbudowana w XI wieku. W Starym Bielsku najstarszy kościół św. Stanisława jest z początków XII wieku, gdy jednak budowano nowe miasto, to w centrum Bielska, postawiono w XV wieku kościół św. Mikołaja. W Pierścu kult św. Mikołaja rozwija się dynamicznie od 400 lat, po pożarze kościoła i po uznaniu za cudowne ocalenie figury tego Świętego. Dzisiejszy kościół jest praktycznie jedynym sanktuarium św. Mikołaja w Polsce, do którego przybywają liczni pielgrzymi i to nie tylko ze Śląska Cieszyńskiego. Św. Mikołaj dał nam przykład życia według Ewangelii, my zaś, przywołując jego imię w okolicach 6 grudnia, postępujemy jednak często bardziej według wzorców i zwyczajów kulturowych. Przygotowujemy prezenty, mówiąc dzieciom, że otrzymają paczkę od św. Mikołaja, jeżeli napiszą do niego list, albo jeżeli będą grzeczne. Tymczasem Jezus zachęca do tego, by być jak Ojciec w niebie, który jest dobry dla dobrych i złych. Mikołaj zaś temu, który był w potrzebie, pomógł, nie pytając czy był grzeczny. Gdy dzieci – jak mówimy – „przestaną wierzyć w Mikołaja”, powinny usłyszeć, że do świętych nie tylko się modlimy, ale także winniśmy naśladować ich życie, które oni prowadzili według Ewangelii. Najbliżsi powinni starać się uczyć dzieci tego, jak można pomagać dyskretnie, nie oczekując pochwały czy nagrody. Potrzebna jest wręcz kampania promująca prawdziwego Mikołaja i przybliżająca piękne i ewangeliczna zasady miłości bliźniego i miłosierdzia wobec potrzebujących choćby według hasła: „Św. Mikołaj jest nie tylko 6 grudnia”, po słowa Ewangelii dają wskazania na cały rok.
Moi drodzy, Bóg jest dobry, bo wybrał Mikołaja i dał go za przykład życia według Ewangelii. Wierzymy w Boga, który jest dobry, jeżeli przyjmujemy takiego św. Mikołaja, jakiego dał nam dobry Bóg.”
Po modlitwie dziękczynnej dzieci i młodzież złożyły ks. biskupowi Romanowi i kapłanom słowa wdzięczności. Następnie ks. biskup Roman wręczył 31 osobom certyfikaty za ukończenie diecezjalnego „paszportu pielgrzyma”. Wśród wyróżnionych znalazł się najmłodszy uczestnik w wieku około 7 lat oraz mężczyzna, który zdobył „koronę sanktuariów” podróżując… na rowerze. Uroczystość zakończyła się wspólną modlitwą Litanii do św. Mikołaja oraz błogosławieństwem udzielonym relikwiami. Podczas Eucharystii kolejne części uroczystości komentował i wyjaśniał ks. Piotr Góra, który cały tydzień przygotowywał duchowo parafian do tego wydarzania głosząc rekolekcje.
Obecne były także delegacje władz: przedstawiciele samorządu Skoczowa, dyrektorzy szkół i przedszkoli, sołtysi oraz rady sołeckie okolicznych miejscowości. Uroczysty charakter wydarzenia podkreśliły poczty sztandarowe strażaków, górników, rzemieślników, a także barwne grupy w strojach regionalnych oraz Koło Gospodyń Wiejskich.
Teks i foto: ms
