W dniu 18 października br. ks. biskup Piotr Greger w bielskiej katedrze odprawił uroczystą Eucharystię w intencji pracowników służby zdrowia, przypadającego w tym dniu święto Łukasza Apostoła patrona lekarzy, pielęgniarek i pracowników służby zdrowia.
Z ks. biskupem Piotrem przy ołtarzu modlili się księża:
Szczepan Kobielus- kapelan służby zdrowia diecezji bielsko- żywieckiej, Arkadiusz Talik- kapelan Szpitala Wojewódzkiego w Bielsku-Białej, Wojciech Olesiński- kapelan Beskidzkiego Centrum Onkologii w Białej, Piotr Schora- kapelan Hospicjum św. Jana Pawła II w Bielsku=Białej, Grzegorz Jabłonka – kapelan Domowego Hospicjum św. Kamila w Bielsku- Białej i Teofil Górny- kapelan Zakładu Psychiatryczno – Opiekuńczego w Międzybrodziu Bialskim.
Zwracając się do wiernych ks. biskup Piotr nawiązał w tym dniu do czytań (Wj 17, 8- 13), ( 2 Tm 3, 14- 4, 2) i Ewangelii (Łk18, 1- 8) powiedział m. in.:
„Liście adresowanym do biskupa Tymoteusza, przełożonego gminy chrześcijańskiej w Efezie. To jest zdanie na temat natchnienia Pisma świętego. Ono mówi także o tym, że słowo Boże powierzone człowiekowi, było i wciąż jest przekazywane przez kolejne pokolenia. Lektura tego słowa dzisiejszej niedzieli (przywołując dwa obrazy) uczy nas i zachęca do godnej postawy w czasie modlitwy. Pierwszy obraz to przejmujące opowiadanie zapisane przez Autora natchnionego Księgi Wyjścia. Jest ono inspiracją dla wątpiących, aby czas rozmowy z Bogiem każdego dnia był priorytetem. Ręce Mojżesza skierowane do nieba są znakiem prośby o Boże błogosławieństwo. Natomiast Pan Jezus w słowach przypowieści o natarczywej wdowie (to jest drugi obraz) wzywa nas do praktykowania modlitwy nieustannej. Kluczem do interpretacji tej perykopy nie jest pytanie o rodzaj czy metodę modlitwy tej kobiety. Ta przypowieść jest o tym, że nasza modlitwa powinna być stałą i regularną praktyką. Nieustanna modlitwa jest nam potrzebna, bo w przeciwnym razie stracimy nie tyle wiarę w istnienie Boga, ile zagubimy w sobie poczucie zawierzenia Bogu. Dla człowieka wierzącego modlitwa nie jest dodatkiem do życia, ale – podobnie jak obowiązek pracy i wypoczynku – wpisuje się w naszą codzienność. Praca, wypoczynek i modlitwa to wartości, umiejętności, sprawności, które tworzą swoistą harmonię wyznaczającą rytm każdego dnia. O modlitwie można wiele mówić, można wygłosić całe rekolekcje czy misje, ale modlitwa jest sprawą praktyki, a nie zdobytej wiedzy teoretycznej. Modlitwa jest umiejętnością, którą zdobywa się na kolanach. Modlitwa jest sprawnością, którą człowiek uczy się trwając przed Bogiem. Modlitwa jest sztuką, której nie da się posiąść bez regularnej praktyki wsłuchiwania się w to, co Pan Bóg ma nam do powiedzenia. Sięgnijmy na moment do encykliki Jana Pawła II Ecclesia de Eucharistia (to jest ostatnia jego encyklika, którą można czytać jak duchowy testament), bo przedwczoraj obchodziliśmy 47. rocznicę wyboru metropolity krakowskiego kardynała Karola Wojtyłę na Stolicę św. Piotra w Rzymie. W tym dokumencie papież pisze o swojej modlitwie, dając świadectwo: Jeśli chrześcijaństwo ma się wyróżniać w naszych czasach przede wszystkim sztuką modlitwy, jak nie odczuwać odnowionej potrzeby dłuższego zatrzymania się przed Chrystusem obecnym w Najświętszym Sakramencie na duchowej rozmowie, na cichej adoracji w postawie pełnej miłości? Ileż razy, moi drodzy Bracia i Siostry, przeżywałem to doświadczenie i otrzymałem dzięki niemu siłę, pociechę i wsparcie! (Jan Paweł II, Ecclesia de Eucharistia, n. 25).
Dzisiejsze nasze spotkania w gronie pracowników służby zdrowia wpisuje się w czas trwającego Zwyczajnego Roku Jubileuszowego (obchodzonego w Kościele co dwadzieścia pięć lat). Tak się akurat składa, że historia Szpitala św. Łukasza w naszym mieście jest czasowo powiązana z kolejnymi latami jubileuszowymi. Poprzedni jubileusz, za czasów papieża Jana Pawła II, był obchodzony w roku 2000. To wtedy szpital rozpoczął swoją działalność, a na przestrzeni minionego ćwierćwiecza zmienił nie tylko lokalizację, ale także poszerzył swoją ofertę medyczną. Pracownikom wszystkich szpitali, ośrodków zdrowia, przychodni lekarskich, domów opieki, hospicjów, księżom kapelanom (diecezjalnym i zakonnym), wielu ludziom podejmującym dzieło miłosierdzia jako wolontariat, pragnę serdecznie podziękować za codzienną troskę o człowieka chorego i cierpiącego. Wasza praca (bardziej posługa i misja) jest trudna i niezwykle odpowiedzialna.
Życzę wielu osiągnięć na polu troski o zdrowie i ratowanie ludzkiego życia. W czasie, który przed nami, nie zapominajmy o regularnej praktyce modlitwy. Jeszcze raz, sięgając do świadectwa św. Jana Pawła II, każdemu i sobie życzę: siły, pociechy i wsparcia – z modlitwy”.
Przed zakończeniem Mszy św. ks. Szczepan Kobielus podziękował wszystkim koncelebransom oraz uczestnikom Mszy św. i zaprosił medyków do udziału w pielgrzymce do Fatimy, która odbędzie się w kwietniu 2026 roku. Będzie to sześciodniowa pielgrzymka samolotowa, a wszystkie szczegóły dotyczące wyjazdu można znaleźć na stronie Duszpasterstwa Służby Zdrowia diecezji bielsko- żywieckiej. W uroczystej Eucharystii uczestniczyli przedstawiciele środowisk medycznych.
Na zakończenie Mszy świętej ks. biskup Piotr udzielił zebranym uroczystego błogosławieństwa.
Po raz pierwszy w Mszy świętej w intencji służby zdrowia uczestniczyli przedstawiciele Maltańskiej Służby Medycznej ze swoim sztandarem, którzy na co dzień zajmują się zabezpieczaniem medycznym zgromadzeń: pielgrzymek i uroczystości religijnych, zawodów sportowych, koncertów, kongresów i imprez kulturalnych.
Święto św. Łukasza związane jest z Łukaszem Ewangelistą, autorem Ewangelii i Dziejów Apostolskich. W swojej Ewangelii przedstawiał wizerunek Jezusa jako lekarza ciała i ducha. Większość egzegetów uważała Łukasza Ewangelistę za osobę związana z medycyną. Tym samym został on patronem lekarzy oraz grzeszników, ubogich i pokrzywdzonych.
teks i foto: m s
