W dniach od 6-9 października br. byłem wraz parafianami z kościoła pw. św. Franciszka z Asyżu w Bielsku-Białej -Wapienicy na pielgrzymce w Austrii.
Zwiedziliśmy stolicę Austrii Wiedeń, kościół św. Józefa na Kahlenbergu, opactwo benedyktynów w Melku,opactwo w Klosterneburgu, kościół Maria Tafern, odbyliśmy rejs statkiem Rzeką Dunaj przez dolinę Wachału, miasteczka w dolinie Wachału – Melk, Dürnstein i Krems, podziemne jezioro w Hinterbruhl oraz sanktuarium w Mariazell. Naszą bazą wypadową po Austrii było przygraniczne czeskie miasteczko Znojmo, gdzie mieliśmy nocleg, śniadania i obiadokolacje, stąd każdego dnia naszego pielgrzymowania wyruszaliśmy na zwiedzanie Austrii.
Z marszu pierwszego dnia naszego pielgrzymowania rozpoczęliśmy od Kahlenbergu, gdzie w kaplicy Jana Sobieskiego mieliśmy Mszę św. sprawowaną przez ks. Łukasza Kasprzaka- wikariusza wapienickiej parafii i ojca duchowego naszej pielgrzymki. Na szczycie góry znajduje się kościół pw. św. Józefa( obecnie w remoncie) prowadzony od 1906 roku przez polskich księży zmartwychwstańców, a w nim izba upamiętniająca zwycięstwo polskie w Odsieczy Wiedeńskiej. Z Kahlenbergu roztacza się panorama Wiednia. Na Kahlenbergu znajduje się również 165-metrowej wysokości maszt radiowo-telewizyjny. Znajduje się tu również tablica upamiętniająca wizytę papieża Jana Pawła II w 1983 roku, złożoną w ramach obchodów 300. rocznicy zwycięskiej bitwy. Z tego miejsca w 1683 roku król Polski Jan III Sobieski dowodził zwycięską bitwą o Wiedeń z Turkami. Ze wzgórza na Kahlenbergu udaliśmy się na zwiedzanie stolicy Austrii Wiednia. Naszym przewodnikiem po stolicy była miejscowa przewodniczka pani Elżbieta. Zwiedzanie rozpoczęliśmy od katedry św. Szczepana, która znajduje się w samym sercu Starówki. Katedra św. Szczepana jest niesamowitym przykładem późnogotyckiej architektury. Świątynia kryje liczne dzieła sztuki gotyckiej oraz barokowej m.in. gotycki ołtarz,monumentalny grobowiec Fryderyka II, późnogotycką kazalnicę oraz kilkanaście barokowych ołtarzy, w tym główny z obrazem przedstawiającym męczeńską śmierć św. Szczepana. Pałacu Hofburg- od zewnątrz, ten głośny pałac służył jako zimowa rezydencja Habsburgów, jednej z najważniejszych rodzin królewskich w historii Europy. Zwiedziliśmy również kościoły; świętej Elżbiety z Turyngii ( zakonu krzyżackiego), kościół św. Augustyna. Podczas naszej wędrówki po Wiedniu nasza pani Elżbieta, przewodnik opowiadała nam historię powstania poszczególnych obiektów i świątyń. Nie sposób opisać piękna austriackiej stolicy w paru zdaniach, tu trzeba przyjechać i zobaczyć. W późnych godzinach popołudniowych udaliśmy się na nocleg do czeskiego miasteczka Znojmo. Drugi dzień naszego pielgrzymowania rozpoczęliśmy od zwiedzania opactwa benedyktynów w Melku. Opactwo powstało w średniowieczu, na miejscu wcześniejszej fortyfikacji. Niewielką część tych budowli obronnych wkomponowano w zespół klasztorny, czego przykładem jest wieża Babenbergów. W XV w. tutejsi zakonnicy zainicjowali reformy w obrębie zakonu benedyktyńskiego, głosząc powrót do pierwotnej doktryny św. Benedykta i zyskując uznanie władz kościelnych, czego wyrazem było m. in. uznanie organizacji wspólnoty w Melku za wzorcową przez papieża Urbana VIII. Klasztor i kościół p w. św. Piotra i św. Pawła poddano gruntownej przebudowie w stylu barokowym i rozbudowie w XVIII w., w konsekwencji powstał jeden z największych barokowych zespołów sakralnych w Europie, uznawany za najpiękniejszy przykład baroku w Austrii. Inicjatorem tej rozbudowy był opat Berthold Dietmayr.
Do głównych obiektów klasztoru należą: kościół p w. św. Piotra i św. Pawła zbudowany na fundamentach średniowiecznego przez Jakoba Prandtauera, zdobiony freskami, autorem których jest Johann Michael Rottmayr. W kryptach świątyni są groby Babenbergów. Biblioteka z freskami autorstwa Paula Trogera, gromadząca księgozbiór około 100 tysięcy ksiąg, w tym 1200 rękopisów średniowiecznych, muzeum sztuki i dziejów klasztoru. Z Melku udaliśmy się do Maria Taferl, gdzie uczestniczyliśmy w Mszy świętej. W Maria Taferl znajduje się jedno z najważniejszych sanktuariów maryjnych w Austrii -kościół Matki Bożej Bolesnej. Jego początki związane są z cudownymi uzdrowieniami, które miały miejsce w 1633 r. i 1642 r. Krótko potem zbudowano kaplicę na pomieszczenie rzeźbionej Piety ufundowanej przez jednego z uzdrowionych. W 1660 r. rozpoczęto budowę kościoła pielgrzymkowego według modelu wykonanego przez mistrza budowlanego Georga Silbernagela pod kierunkiem Georga Gerstenbrandta. W latach 1671-1673 prace budowlane prowadził włoski architekt Carlo Lurago, który równocześnie pracował przy przebudowie katedry w Pasawie. Budowę kościoła kończył w latach 1707-1711 architekt Jacob Prandtauer. W okresie panowania cesarza Józefa II zakazano pielgrzymek a kościół zamieniono na świątynię parafialną. W 1947 r. kościół został podniesiony do rangi bazyliki. Wczesnobarokowy kościół zbudowany na planie krzyża, złożony z dwuprzęsłowej nawy, transeptu i jednoprzęsłowego prezbiterium zamkniętego ścianą prostą. Przepiękna świątynia, której wyposażenie pochodzi przeważnie z XVIII w. Autorem fresków jest Antonio Beduzzi, który wykonał je w latach 1714 -1718 przy pomocy kilku współpracowników. Nad prezbiterium ukazane są anioły podtrzymujące Krzyż, w kopule nad skrzyżowaniem naw Wniebowzięcie Maryi, nad ramionami transeptu inne sceny z życia Matki Bożej. Na pendentywach kopuły przedstawieni zostali ewangeliści, w nawie dwie sceny z życia św. Józefa zaś w przedsionku historie cudownych uzdrowień. Całą północną ścianę prezbiterium wypełnia późnobarokowy ołtarz główny wykonany w 1736 r. przez Josefa Matthiasa Götza z różnobarwnych stiukowych marmurów. W półkolistej wnęce umieszczony jest ołtarz łaski z 1735 r., który wykonał ze srebra Johann Peter Schwendter. W centralnym miejscu ołtarza znajduje się łaskami słynąca rzeźbiona Pieta. Ołtarz posiada bardzo bogatą dekorację rzeźbiarską m.in. z dwiema figurami proroków Izajasza i Jeremiasza. W ramionach transeptu ustawione są późnobarokowe ołtarze, które wykonał w latach 1779-1781r.Jacob Mössl. Obrazy do nich namalował Martin Johann Schmidt zwany Kremser Schmidt, przedstawiają one Świętą Rodzinę i Ukrzyżowanie Chrystusa. W nawie znajduje się późnobarokowa złocona ambona z 1726 r. o niezwykle bogatej dekoracji snycerskiej. Wykonali ją Matthias Tempe i Peter Widerin. Na chórze umieszczony jest rokokowym prospekt o bardzo bogatej dekoracji snycerskiej i rzeźbiarskiej z organami wykonanymi przez organmistrza Johanna Hencke w 1760 r. Przepiękna bazylika wystrój wnętrza przypomina nam poznańską farę. Z uroczego miasteczka udaliśmy się do Melk,z skąd statkiem płynęliśmy Dunajem przez piękną dolinę Wachau. Wachau –przełomowy odcinek doliny Dunaju pomiędzy miastem Melk i Krems, w Dolnej Austrii, około 80 km na zachód od Wiednia, słynący z licznych zabytków architektury świeckiej i sakralnej, średniowiecznych miasteczek oraz uprawy winorośli i moreli. Podróż statkiem zakończyliśmy w pięknym ,średniowiecznym miasteczku Dürnstein, a stamtąd udaliśmy się do miasteczka Krems.
Kolejny dzień naszego pielgrzymowania rozpoczęliśmy od miejscowości Hinterbruhl słynącego z podziemnego jeziora. Tuż przy południowych granicach Wiednia znajduje się stara kopalnia gipsu, w której mieści się największe podziemne jezioro Europy. Powstało ono na skutek wybuchu, jaki w 1912 roku miał miejsce w sztolniach kopalni. Na jego skutek zostały one zalane 20 milionami litrów wody. Po katastrofie kopalnię zamknięto i uległa ona zapomnieniu. Ponownie odkryto ją w latach trzydziestych XX wieku ale oddana została wkrótce na cele wojskowe. Podczas II wojny światowej trwały tu prace nad budową pierwszego na świecie samolotu odrzutowego. Dziś stanowi atrakcje turystyczną. Mieliśmy możliwość pływania łodziami po podziemnym jeziorze i obejrzenia wystawy związanej z historią tego miejsca w czasie II wojny światowej. Z Hinterbruhl udaliśmy się do sanktuarium w Mariazell.
Bazylika Mariacka w Mariazell to jedno z najważniejszych miejsc pielgrzymkowych w Austrii i znaczący zabytek sakralny. Znajduje się w niewielkim mieście Mariazell w środkowej części kraju i przyciąga wiernych z całej Europy. Bazylika ta została zbudowana w stylu barokowym i jest poświęcona Narodzeniu Maryi Panny. Jej historia sięga XII wieku, kiedy to mnich, Leopold, miał umieścić figurę Madonny w tym miejscu, co doprowadziło do licznych cudów i uzdrowień. W wyniku rosnącej popularności miejsca, w XIV wieku wzniesiono tu pierwszy kościół. Obecna bazylika została wybudowana w XVII wieku i jest ozdobiona bogatym wnętrzem, w tym słynnym ołtarzem z cudownym obrazem Madonny z Mariazell, który jest celem pielgrzymek.
W ostatnim dniu naszego pielgrzymowania po Austrii rozpoczęliśmy od spaceru po Wiedniu od Belwederu, to kompleks składający się z dwóch barokowych pałaców znajduje się po południowej stronie miasta, nieopodal dworca Hauptbahnhof. W obydwu budynkach – górnym i dolnym – mieszczą się muzea. Jednak dla nas najpiękniejszą częścią tego kompleksu jest jego najstarsza część, czyli ogród. Niesamowity widok rozprzestrzeniający się tuż za bramy wejściowej – piękna zieleń, kwiaty, staw i górny pałac w tle. Przeliśmy obok bazyliki Karola Boromeusza i oczywiście, byliśmy przy jednej z najbardziej nietypowych budowli w Wiedniu. Hundertwasserhaus, zaprojektowany przez Friedensreicha Hundertwassera, to eksplozja kolorów, falistych linii i nietypowych form architektonicznych. Wnętrza są równie fascynujące, ze spiralnymi schodami, niepowtarzalnymi mozaikami i zielenią rozprzestrzeniającą się zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynku.
Wizyta w Hundertwasserhaus to prawdziwe doświadczenie, które łączy sztukę, architekturę i filozofię Hundertwassera w jednym.
Z żalem żegnaliśmy się z Wiedniem, skąd udaliśmy się do opactwa w Klosterneburgu, to jedno z największych i najstarszych opactw augustiańskich w Austrii. Klasztor usytuowany jet na wzgórzu nad Dunajem i należy do Kanoników Regularnych sprowadzonych tu w w 1133 roku przez margrabiego Leopolda III Babenberga. Według miejscowych legend opactwo wzniesione zostało w miejscu, w którym Leopold odnalazł zaginiony ślubny welon swojej żony Agnes. W pierwszej połowie XVIII wieku w czasie rządów cesarza Karola VI Habsburga zaplanowana została wielka rozbudowa opactwa. Udało się jednak zrealizować tylko część planów. Powstało wtedy m in. monumentalne skrzydło wschodnie, trakt cesarski oraz reprezentacyjna klatka schodowa. Obecnie w klasztorze znajdują się pochodzące z epoki średniowiecza bezcenne dzieła sztuki. Jednym z najcenniejszych eksponatów jest wykonany w 1181 roku przez francuskiego artystę Mikołaja z Verdun imponujący ołtarz. Składa się on z 51 złotych paneli na których umieszczone są emaliowane obrazy przedstawiające sceny ze Starego i Nowego Testamentu. Znajdujący się w opactwie kościół pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny wzniesiono w latach 1114–1136 w stylu romańskim w formie trójnawowej bazyliki z transeptem i prezbiterium zamkniętym półokrągłą absydą. Z augustiańskiego opactwa w Klosterneburgu udaliśmy się w drogę powrotną do Kraju, wróciliśmy w późnych godzinach wieczornych.
Słowa podziękowania należą się ks. Łukaszowi Kasprzakowi za codzienną Eucharystię i głoszone Słowo Boże oraz panu Tomaszowi – pilotowi, przewodnikowi naszej pielgrzymki do Austrii. Dziękuję w imieniu wszystkich pielgrzymów.
Jak już wspomniałem nie sposób opisać w jednym artykule miejsca w których byliśmy. Były to miejsca pełne pięknej przyrody, historii i architektury austriackiego Kraju.
Teks i foto;ms
