W ramach Parafialnego Klubu Parafia „Beczka” przy kościele św. Maksymiliana Kolbe w Bielsku -Białej Aleksandrowicach w dniu 15 marca br. byliśmy na pielgrzymce w Zagórniku i Andrychowie.
Pielgrzymowanie rozpoczęliśmy od nabożeństwa Drogi Krzyżowej w Zagórniku. Piękna Droga Krzyżowa pośród rolniczych pól, która prowadzi na Wzgórze Miłosierdzia, a na wzgórzu stoi Jubileuszowy Krzyż Ziemi Wadowickiej z kaplicą i Dróżkami Miłosierdzia.
Po nabożeństwie Drogi Krzyżowej udaliśmy się do kościoła parafialnego pw. św. Bartłomieja i Łukasza na Mszę świętą, którą celebrował ks. Grzegorz Pydych – opiekun PKK „Beczka”. Przed Mszą św. ks. proboszcz Stanisław Wilkołak przekazał nam historię stosunkowo „młodej parafii” w naszej diecezji bielsko- żywieckiej. Nowo wybudowaną świątynię konsekrował 23.10.1994 r. ks. biskup Tadeusz Rakoczy.
Po Mszy świętej udaliśmy się do znajdującego się w Zagórniku- Centrum Ks. Władysława Bukowińskiego w którym jest Izba Pamięci Sługi Bożego i ośrodek szerzenia jego kultu, miejsce religijnej i duchowej odnowy, a także ośrodek patriotycznego wychowania dzieci i młodzieży.
Ks. Bukowiński, to kapłan, Polak i patriota zasługujący na uznanie i ukazanie światu jego niezwykłej osoby, bo choć nie zginął za Polskę, lecz życie swe dla Polaków i Polski poświęcił. W izbie pamięci zgromadzono pamiątki po ks. Bukowińskim. Są tu m. in. relikwie pierwszego stopnia – kość błogosławionego. Zobaczyć można także relikwie drugiego stopnia: ornat czy marynarkę. Są tu także obrazki prymicyjne i jego różaniec. Cały pokój wygląda tak jak ten, w którym kiedyś mieszkał ks. Bukowiński. Twórcą Centrum i inicjatorem jego powstania był ks. Jan Nowak – postulator procesu beatyfikacyjnego Ksiądz Władysław Bukowiński (1904-1974), nazywany Apostołem Kazachstanu, był kapłanem archidiecezji krakowskiej wyświęconym w r. 1931. W latach 1939 – 1945r. był proboszczem katedry w Łucku. W 1940 został aresztowany przez NKWD a czerwcu 1941 r. cudem uniknął śmierci w czasie masowego rozstrzeliwania więźniów przed wkroczeniem Niemców. W 1945 r. został ponownie aresztowany przez Sowietów i został skazany na 10 lat karnych obozów pracy. Po wyczerpującej kilkunastogodzinnej pracy prowadził nielegalne duszpasterstwo, odwiedzał chorych w więziennym szpitalu, udzielał sakramentów, prowadził rekolekcje. W 1954 r. został zwolniony z obozu i zesłany do Karagandy w Kazachstanie, i podjął tajne duszpasterstwo. Był pierwszym księdzem katolickim, który przybył do Karagandy. W czerwcu 1955 r. odrzucił propozycję powrotu do Polski i zdecydował się zostać obywatelem ZSRR, by pozostać na stałe w Kazachstanie. Miał pełną świadomość wszelkich konsekwencji tej decyzji. Pozostał wierny swojemu powołaniu, gdyż jasno widział potrzebę apostolstwa na tym terenie. W 1958 r. został ponownie aresztowany i uwięziony za działalność religijną. W sumie spędził w sowieckich więzieniach i łagrach 13 lat 5 miesięcy i 10 dni. Zmarł 3 grudnia 1974 r. w Karagandzie, gdzie znajduje się jego grób. Został beatyfikowany w Karagandzie w 2016 r
Z Zagórnika udaliśmy się do Andrychowa, a konkretnie nawiedziliśmy jubileuszową świątynię św. Macieja. W świątyni przywitał nas ks. proboszcz Stanisław Czernik, który opowiedział nam krótką historię powstania świątyni:
Świątynia pochodzi z 1646 roku, ale w późniejszych latach była wielokrotnie przebudowywana i rozbudowywana (m. in. w 1725 roku zostały dobudowane dwie kaplice). Jest to budowla murowana, trzynawowa, orientowana, od strony zachodniej znajduje się wieża. Interesującymi elementami wyposażenia kościoła są: barokowa chrzcielnica pochodząca z XVIII wieku, obraz Matki Bożej Królowej Różańca Świętego pochodzący z 1725 roku (namalowany z polecenia Salomei Czernej, ówczesnej właścicielki Andrychowa), obraz Świętej Rodziny namalowany przez Piotra Stachiewicza w 1886 roku.
Przy kościele znajdują się krypty powstałe na początku XVIII wieku. Młodsza powstała z cegły i nosi wezwanie św. Wojciecha, natomiast starsza powstała z kamienia i nosi wezwanie świętej Rodziny, dobrze zachowały się w niej stalaktytowe nacieki. Obecnie w świątyni prowadzone są prace renowacyjne ołtarza głównego oraz obrazu Matki Bożej Różańcowej, który będzie koronowany 21 czerwca br. koronami papieskimi. Jak nam powiedział ks. proboszcz Stanisław już od kilku miesięcy trwają przygotowania do tej wielkiej uroczystości, a na którą zaprasza wszystkich wiernych z naszej diecezji.
Pełni nie zapomnianych wrażeń wróciliśmy do Bielska-Białej w późnych godzinach popołudniowych. W naszej bielsko- żywieckiej diecezji jest tyle pięknych miejsc do których warto choć na chwilę zajrzeć.
Tekst i foto: M.Szpak
