W okresie Wielkiego Postu diecezjalny duszpasterz środowisk twórczych i artystów ks. dr hab. Krzysztof Sordyl zaprosił twórców kultury z Podbeskidzia do udziału w trzydniowych rekolekcjach wielkopostnych od 24 do 26 marca br., w Kurii diecezjalnej przy ul. Żeromskiego 5a w Bielsku-Białej. Rozważania rekolekcyjne były skupione wokół tematu: „Talent i odpowiedzialność”. Poprowadzone zostały przez ks. dr Lucjana Bielasa – kapłana archidiecezji krakowskiej, który święcenia kapłańskie przyjął w 1977 roku z rąk kardynała Karola Wojtyły, to również wykładowca historii, duszpasterz akademicki, ojciec duchowny seminarium 35 plus, duszpasterz „Ora et Labora” w tym m.in. Stowarzyszenia Leśników, Lotników, Architektów katolickich. Jest częstym wykładowcą KIKu jakie odbywają się w Katedrze w Bielsku-Białej.
W ramach rekolekcji DŚT przewidziano konferencje, Drogę Krzyżową, Adorację Najświętszego Sakramentu, Mszę Św., a na zakończenie agapę.
Rekolekcjom przyświecały słowa św. Jana Pawła II:
„Niech nasza droga będzie wspólna,
niech nasza modlitwa będzie pokorna,
niech nasza miłość będzie potężna.
Niech nasza nadzieja będzie większa od wszystkiego, co się tej nadziei może sprzeciwiać.”
Rekolekcjonista rozpoczynając rozważania postawił pytania: Co to jest talent, kto ma talent i czy czuje się odpowiedzialny za niego?
Odpowiadając na te pytania wyjaśniał – Talent jest jednym z elementów bycia człowiekiem. Odkrycie źródła talentu, jego celu, jest tym co buduje odpowiedzialność w tym, czym w danej przestrzeni jest talentem. Talent jest indywidualny, dedykowany dla danego człowieka, po to, aby służył Bogu i innym ludziom. Talent rozwija się wtedy gdy zostanie odkryty i nad nim się pracuje, służąc Bogu i drugiemu człowiekowi. Gdy jest właściwie użyty wtedy jest w najlepszym punkcie rozwoju. Ważnym zadaniem jest mądre zarządzanie otrzymanym talentem. Talent jest człowiekowi dany, aby mógł lepiej zrozumieć siebie, poznać swoją misję życiową w służbie Bogu i drugiemu człowiekowi.
Jako przykład ludzi utalentowanych rekolekcjonista m.in podał Antonia Gaudiego (1852 – 1926) – hiszpańskiego architekta, słynącego z wyjątkowych projektów, tercjarza franciszkańskiego, sługę Bożego kościoła katolickiego, oraz Viktora Emila Frankla (1905 – 1997) – austriackiego psychiatrę, który przeżył obóz koncentracyjny w Auschwitz dążąc do znalezienia sensu życia – podstawowej potrzeby człowieka. Zastanawiał się nad tym czego Bóg od niego oczekuje.
I od tego pytania rozpoczyna się praca nad talentem, a odpowiedź brzmi: talentem należy służyć Bogu i drugiemu człowiekowi.
Kończąc rozważania rekolekcjonista podkreślił – Dzisiejsze rekolekcje są pewnym wyzwaniem, abyśmy Panu Bogu za nie podziękowali, ale też podziękowali za Jego zaproszenie do współpracy świadomej, odpowiedzialnej w dziele tworzenia, ponieważ nas pokochał i dla nas czyni to
z miłości. Chce abyśmy byli zaproszeni do współpracy z Nim w dziele stwarzania świata. Ale uważajcie abyście się nie poddawali, wtedy rzeczywiście możecie być współpracownikami Pana Boga. Ważne, aby wszystko cokolwiek czynimy czynić z miłością do Boga i bliźniego.
Po rekolekcjach uczestnicy podzielili się swoimi refleksjami:
Stanisław Gawlas – architekt – stwierdził: Wyzwaniem dla naszego środowiska jest poświęcanie efektów twórczości artystycznej, osiąganych poprzez otrzymane talenty od ich Dawcy – Boga Ojca,
innym ludziom, w połączeniu z chęcią ubogacania ich, zgodnie z wolą Bożą.
Urszula Miącz – Sobieraj – artystka malarka – dodała – Dla mnie najważniejszym elementem rekolekcji było potwierdzenie odpowiedzialności wobec Boga, wynikająca z daru talentu oraz wobec odbiorców naszych działań artystycznych.
Utkwiły mi w pamięci rozważania drogi krzyżowej ukazujące talent jako krzyż, niosący zwątpienia i upadki. Gdy to wszystko zawierzymy Bogu, jesteśmy w stanie powstać i dalej służyć na chwałę dawcy talentu i pożytek ludzi.
Aleksandra Magnuszewska – Oczko zaświadczyła – Rekolekcje przypomniały mi wartości znane, ale przysypane codziennym pośpiechem, który pozbawiał mnie czasu na refleksję, co i jak warto zrobić. Przykład życia głęboko religijnych, pracowitych E. Gaudiego i St. Niemczyka, co przekładało się na ich obfitość twórczą, pobudził do przyjrzenia się sobie. Wracam do nich myślami.
Wacław Sobieraj – artysta malarz – podsumował – Jako przedstawiciel Duszpasterstwa Środowisk Twórczych chciałem podziękować księdzu dr Lucjanowi Bielasowi za inspirujące Słowo wiary skierowane do każdego, który przyjął talent, jako dar od Boga, oraz za podzielenie się z nami doświadczeniem życia jako kapłan, pisarz, ale także jako człowiek żyjący Chrystusem. Bóg zapłać!
Tekst i fotografie: Urszula i Andrzej Omylińscy
