Rok Jubileuszowy w Kościele Katolickim, przypadający w 2025 roku, to czas szczególnej łaski, odnowy duchowej i możliwości uzyskania odpustu zupełnego.
Obchody takich lat rozpoczęły się w 1300 roku z inicjatywy papieża Bonifacego VIII i początkowo były organizowane co 50 lat, a od XVI wieku odbywają się co 25 lat. Hasło wybrane przez papieża Franciszka jako motto tego roku to „Pielgrzymi nadziei”, co podkreśla motyw duchowej podróży i zaufania Bogu. Centralne wydarzenia jubileuszu miały miejsce w Rzymie i przyciągną pielgrzymów z całego świata.
W naszej diecezji Rok Jubileuszowy zainicjował w dniu 29grudnia br. w bielskiej katedrze ks. biskup ordynariusz Roman Pindel, a w żywieckiej konkatedrze ks. biskup Piotr Greger. Liturgia na rozpoczęcie Roku Jubileuszowego przebiegała w dwóch etapach. Pierwsza część odbyła się w znajdującej się obok bielskiej katedry kaplicy Sióstr de Notre-Dame. Tu wysłuchano Ewangelii oraz tekstu bulli papieskiej ogłaszającej Rok Jubileuszowy. Następnie odbyło się procesyjne przejście do katedry. Obrzęd oddania czci krzyżowi miał miejsce w Drzwiach Świętych, czyli w wejściu do katedry. Ks. biskup Roman wezwał do oddania czci: „Witaj krzyżu Chrystusa, jedyna nadziejo nasza”. Wierni odpowiedzieli, wyznając: „Ty jesteś naszą nadzieją, nie doznamy zawodu na wieki.”
Uczestnicy liturgii zgromadzili się na placu katedralnym, a następnie weszli procesyjnie za ks. biskupem Romanem do świątyni. Msza rozpoczęła się od obrzędu błogosławienia wody i pokropienia nią wiernych zgromadzonych w katedrze.
Homilię wygłosił ks. biskup Roman, który zwracając się do wiernych powiedział:
„Na rozpoczęcie Roku Jubileuszowego 2025r. w diecezji są nam dane znaki nadziei, które chcemy odczytać i przyjąć. Są to: przejście, krzyż i ewangeliarz, brama i pokropienie. Przejście to procesja z miejsca rozpoczęcia dzisiejszych uroczystości, z kaplicy Sióstr Szkolnych de Notre Dame, do ołtarza w Katedrze św. Mikołaja w Bielsku. Krzyż i ewangeliarz są niesione na początku idących do świątyni. Szliśmy więc jak przystało na Kościół w drodze, za naszym Zbawicielem i Panem, który pierwszy przeszedł drogę z tego świata do Ojca. Ewangeliarz niesiony przez diakona przypomina, że lud Boży w swoim postępowaniu kieruje się życiodajnym Słowem Boga, szczególnie w Roku łaski. Od miejsca, skąd wychodzimy z procesją na uroczyste rozpoczęcie Roku Jubileuszowego w Diecezji do ołtarza, wokół którego zgromadziliśmy się na Eucharystii, musieliśmy przejść kawałek drogi. To znak, że Jubileusz trwa przez cały rok i nie ogranicza się do jednego dnia, jakiegoś nabożeństwa czy wydarzenia. Nasze Przejście to znak, że czas łaski trwa nie tylko w czasie celebracji, ale także w cichej modlitwie w którymś z kościołów jubileuszowych naszej diecezji czy Rzymu, czy przeżywany w zaciszu konfesjonału albo w samotnej czy rodzinnej pielgrzymce. Trwa także w pokoju chorego, który po latach samotnego cierpienia przyjmuje kapłana, otrzymuje rozgrzeszenie, namaszczenie chorych, przyjmuje Komunię i łaskę odpustu. Dziś na rozpoczęcie Roku Jubileuszowego w bramie naszej katedry stanął Chrystus ze słowami Ewangelii: „Ja jestem Bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony – wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę”. Te słowa stanowią uzasadnienie naszej nadziei, że przez cały Rok Jubileuszowy Jezus będzie obdarzał łaską każdego, komu brakuje czego do zbawienia. Niewierzący i nieochrzczony niech dozna łaski wiary i przyjmie lub odnowi sakrament chrztu, zniewolony grzechem niech prosi o uwolnienie i radość z pojednania i wyzwolenia. Niemający radości życia dziecka Bożego niech szuka pokoju i radości.
W Roku Jubileuszu Miłosierny Bóg otwiera nieprzebrane zasoby łaski wobec nieszczęść, niemocy, niewiary, rozpaczy i beznadziei człowieka. W sytuacji bezradności życiowej, niemożności rozwiązania problemów w rodzinie czy małżeństwie, w zagrożeniu wojną i przemocą, wobec bliskich, którym nie możemy pomóc, ani żadne ośrodki pomocy, z ufnością chcemy zwracać się do jedynego Zbawiciela człowieka od wszelkiego zła, które poniża czy więzi, czy to przez chorobę, cierpienie, śmierć, krzywdę, grzech, zniewolenie czy rozpacz. Przez bramę weszliśmy do miejsca sprawowania Eucharystii, gdzie przyjęliśmy pokropienie wodą święcona, aby wyrazić nasze pragnienie oczyszczenia i nawrócenia. Słowo Boże wzięte jest z Uroczystości Świętej Rodziny. W nim zaś kluczowe dla nas dziś słowa wypowiada Jezus do Maryi i Józefa: „Czyż nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?” Chce powiedzieć, że On jest świadomy, by na pierwszym miejscu stawia Ojca, który jest w niebie, od którego wyszedł, aby na ziemi pełnić Jego wolę dla zbawienia świata. Te słowa Jezusa wskazują także kierunek nadrzędny naszych pragnień w Roku Jubileuszu: abyśmy coraz bardziej byli w sprawach naszego Ojca w niebie, lepiej je poznawali, przejmowali się i przemieniali coraz bardziej, by stawać się coraz bardziej posłusznymi Ojcu dziećmi Bożymi.”
W uroczystościach udział wzięli przedstawiciele parafii naszej diecezji bielsko- żywieckiej. Na zakończenie liturgii ks. Piotr Hoffman – dyrektor wydziału duszpasterstwa ogólnego bielskiej kurii podziękował ks,biskupowi Romanowi za to, że przeprowadził wiernych przez Bramę i wprowadził diecezję w czas Roku Jubileuszowego.
„Dziękuję delegacjom poszczególnych parafii, parafianom katedralnym oraz wszystkim gościom, którzy dzisiaj przybyli. Dziękuję delegacjom w strojach regionalnych, przedstawicielom naszych ruchów i wspólnot, rodzinom, a zwłaszcza najmłodszym pielgrzymom, którzy tak dzielnie wytrwali. Drodzy rodzice, wielkie dzięki, że jesteście tutaj ze swoimi dziećmi”, zachęcił do podzielenia się z ludźmi chorymi ulotkami z zaproszeniem na jubileuszowe spotkania.
Uroczystości rozpoczęcia Roku Jubileuszowego uświetnił śpiew katedralnego chóru i śpiew Haliny Szewczuk pod dyrygenturą organisty Maćka Leśniaka.
Tekst i foto: M.Szpak
